Posted on November 17, 2010

divcast: Αυτοδιοικητικές εκλογές στο Διαδίκτυο [2010]

Οι αυτοδιοικητικές εκλογές έφεραν στο Διαδίκτυο πολλούς φιλόδοξους πολιτευόμενους.

Σχολιάζω όσα παρακολούθησα στο facebook home feed μου με ειδική αναφορά στο θέμα του Καμίνη.

6 Responses to “divcast: Αυτοδιοικητικές εκλογές στο Διαδίκτυο [2010]”

  1. TheoCoach says:

    Αγαπητή diva,

    Είναι πολύ σημαντικό αυτό που είπες – το μάθημα. Η παρατήρηση ότι δεν τους έκανες “hide” επειδή ήξερες και ‘εκτιμούσες’ από πριν την παρουσία τους στα social media. Όχι ότι συμφωνώ με το σπαμάρισμα αλλά αν εκτιμάς κάποιου την παρουσία τότε μπορείς να ανεχτείς και το περιστασιακό “σπαμ” του.

    Και τώρα που το είπες μπορώ να σκεφτώ αντίστοιχες περιπτώσεις με άτομα που παρακολουθώ και εκτιμώ στο ίντερνετ, όταν βλέπω το “shameless promotion” τους (όπως μ’αρέσει να το λέω) δε με ενοχλεί – ή το αποδέχομαι ή απλά το αγνοώ, χωρίς να μπαίνω στη διαδικασία της διαγραφής ή του unfollow.

    Και τέλος, συμφωνώ ότι η “κακή διαφήμιση” είναι “διαφήμιση” – αν και στην αρχή φαίνεται διαφορετικά, μακροπρόθεσμα πάντα μετατρέπεται σε “θετική διαφήμιση”.

    Αυτά.

    Θοδωρής

    • eirini says:

      Θοδωρή ευχαριστώ για το σχόλιο.
      Βέβαια το θέμα των..trustworthy είναι μεγάλο διότι στην περίπτωση που το support είναι εργασιακή σχέση οφείλει να συνοδεύεται από disclaimer αλλά..εδώ θα είμαστε να τα λέμε .

  2. Η πολιτική διαφήμηση είναι πολύ σοβαρή δουλειά για να την αφήνουμε σε πολιτικούς (παραφράζοντας το γνωστό περί πολέμου…),τουτέστιν η χρήση των s.m για καμπάνια απαιτεί αυστηρό σχεδιασμό και γνώση του αντικειμένου (σας παραπέμπω στην περίπτωση obama http://www.slideshare.net/socialmedia8/case-study-the-barack-obama-strategy-993931?from=ss_embed ).Είχα την τιμή να συμμετάσχω ως ερευνητής σε πρόσφατη έρευνα του Παντείου Πανεπιστημίου για τη σχέση των Ελλήνων Βουλευτών και Ευρωβουλευτών με το διαδίκτυο, τα απογοητευτικά αποτελέσματα της οποίας μπορούν να προσπελαστούν απο εδώ.http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=149010

    • eirini says:

      Είχα μία συζήτηση στο facebook profile μου επί του θέματος, όπου ο σχολιαστής έγραφε πως “Απλά νομίζω πως αυτοί που το κάνουν θα πρέπει να χαρακτηρίζονται και από προσωπικά κίνητρα που αφορούν τα πιστεύω και την πολιτική τους αντίληψη. Θα πρέπει να βρεθούν άλλα σημεία ισορροπίας μεταξύ πολιτικής(περισσότερο) και επικοινωνίας(λιγότερο). Δεν ξέρω αν οι έλληνες επαγγλματίες του κλάδου έχουν αυτή τη διάθεση (ή δεξιοτεχνία)”
      κι εγώ απάντησα πως : “..και φυσικά επ’ουδενί δε θεωρώ απαραίτητη την πολιτική..συναίνεση ιδεών. Αν είναι δυνατόν. Αυτό δεν είναι επαγγελματισμός. Είναι κομματικοποιημένο marketing.
      Είμαι επαγγελματίας αρθρογράφος σημαίνει πως γράφω για θέματα που έχω συμφωνήσει όπως έχουν σχεδιαστεί από ομάδα και όχι κάνω μια εκπομπή μαγειρικής επειδή μ’αρέσει να μαγειρεύω.

      Πιθανότατα όμως αναφέρεσαι στις περιπτώσεις που κάποιος χρησιμοποιεί το άτομο του ως μέσο προβολής και όχι σαν σύμβουλος τέτοιων επικοινωνιών.

      Αλλά και αυτό το θέμα είναι τεράστιο..”

      Σας ευχαριστώ για το σχόλιο και τα link.
      Θα συζητήσουμε αρκετές φορές παρεμφερή θέματα εδώ..

  3. Λένε ότι ο απαισιόδοξος είναι απλά ένας καλά πληροφορημένος ρεαλιστής.

    Η διαδικτυακή παρουσίασα των εν λόγω θα ψιλοκαταψυχθεί μέχρι το 2014, όποτε θα έχουμε τα:

    Panika keep fighting!

    Boutaris he’s a vice! (and u luv it).

    Tα βλαχοήνγκλις προσφορά της κυρίας Αδαμαντιοπούλου :-Ρ

    • eirini says:

      Σεβασμιότατε καλώς ήρθατε στο φτωχικό μου ανάκτορο 🙂
      [keep diving =κοινώς “σκύψε/βούτα” να λέμε , να παραπέμπουμε και στο δίβκαστ :-]