Posted on September 27, 2018

Fake. Χακάροντας την αλήθεια.

 

Ένα από τα σημαντικότερα γρανάζια των διαδικτυακών κοινοτήτων είναι η δημιουργία buzz. Ο θόρυβος δεν αρκεί μόνο να είναι ηχηρός αλλά επιβάλλεται να έχει διάρκεια και να αναπαράγεται σε κυματισμούς.

 

Αυτή η λειτουργική στρατηγική δεν κινητοποιεί μόνο τη δημοσιογραφία αλλά κυρίως τους χρήστες, οι οποίοι άγονται να σχολιάσουν, να πάρουν θέση, να διαπληκτιστούν σε σημείο αλληλοδιαγραφής αλλά και να δημιουργήσουν νέους δεσμούς με ομοίους τους.

 

Στο οικοσύστημα των fake δεν αρκεί ο εντυπωσιασμός. Πρέπει να υπάρχει παραδοξότητα. Όσο περισσότερη η σύγκρουση, τόσο μεγαλύτερος ο κυματισμός. Για αυτό το λόγο, fake δεν είναι πια το ψεύτικο αλλά το «θα μπορούσε να είναι αληθινό».

 

Η ενεργοποίηση κλικ, σχολιασμών και δημοσιεύσεων είναι αυτή στην οποία στηρίζεται η οικονομία των κοινωνικών δικτύων. Οι διαφημίσεις εμφανίζονται περισσότερο, οι αλγόριθμοι αναγνωρίζουν καλύτερα τα χαρακτηριστικά μας (τα οποία δεν είναι υπό τον έλεγχο μας όταν λειτουργούμε με πάθος), ευνοούνται οι κατασκευές δημοφιλίας ή έστω αναγνωρισιμότητας και φυσικά οι επισκεψιμότητες εκτινάσσονται.

 

Στα παρασκήνια των social media, το fake είναι πραγματικός θησαυρός.

 

Ακόμα και η διάψευση, η οποία συχνά δεν αρκεί ή δεν είναι τόσο απλό να υπάρξει, συμμετέχει ως γρανάζι διάδοσης. «Θα μπορούσε να είναι αληθινό».

 

Η καθημερινότητα είναι πολύ πεζή για να προκαλέσει αντιδράσεις. Έχουμε συνηθίσει σε αυτή. Τα λεγόμενα βιωματικά ποστ, επιτυγχάνουν μόνο υπό το πέπλο της συναισθηματικής υπερτροφίας. Η ωμή αλήθεια μας είναι πεζή χωρίς κάποια έντεχνη ένταση, που στην υπερβολή της, ναι, φέρει κάτι από fake.
Αυτό που νιώθουμε ή που θέλουμε να νιώσουμε, υπερνικά αυτό που πραγματικά συμβαίνει.

 

Κι όλη αυτή την ανάγκη δε χρειάζεται να την αναζητήσουμε σε πολιτικά θεατρικά ή δημοσιογραφικές σκηνογραφίες. Μπορούμε να την εντοπίσουμε ακόμα και στην τάση να αλλοιώνουμε τις φωτογραφίες μας με διάφορα τρικ, παρουσιάζοντας το πρόσωπό μας σαν χαριτωμένο ζωάκι ή γλυκιά φραουλίτσα. Ακόμα και τα χρωματικά εφέ δηλαδή, θεωρούνται ξεπερασμένα. Τα συνηθίσαμε. Χρειαζόμαστε μια άλλη πραγματικότητα για να είμαστε περισσότερο αρεστοί. Περισσότερο ανταγωνιστικοί.

 

Ψεύτικοι λογαριασμοί, έντεχνες παρερμηνείες, ατάκες αποκομμένες από το πλαίσιο μιας δήλωσης και φυσικά ο φαντασμαγορικός κόσμος των φωτογραφικών αλλοιώσεων, φροντίζουν για την οικονομία του διαδικτύου και δίνουν μία νέα διέξοδο εκτόνωσης στους χρήστες παγκοσμίως, οι οποίοι σπεύδουν να χακάρουν την ίδια τους την αλήθεια.

 

Εφημερίδα Μακεδονία 23/9/2018