Κάθε διαδικτυακός σχολιασμός σχετικός με την τεχνολογία στην εκπαίδευση, καταλήγει πάντα μια σαματατζίδικη συνάθροιση που θυμίζει τη φράση «του Κουτρούλη ο γάμος».
Επίσης, όπως η φράση «του Κουτρούλη ο γάμος» έχει πολλές εκδοχές, έτσι και η τεχνολογία στην εκπαίδευση εκτείνεται σε ένα πολυπρισματικό φάσμα δράσεων και υπόκειται σε ένα ευρύ πεδίο ερμηνειών.
Διότι, η τεχνολογία στην εκπαίδευση δεν είναι ένα μοναδικό και ενιαίο ζήτημα το οποίο μπορεί κανείς να στηρίξει ή να καταδικάσει. Είναι ένα πολυεπίπεδο οικοσύστημα με εξαιρετικά εύθραυστη δόμηση.
«Τα κινητά τηλέφωνα των μαθητών πρέπει να αξιοποιούνται κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας και όχι να απαγορεύονται». 152 Like. Κι αν σας πω ότι το μεγαλύτερο μέρος των ενδοσχολικών επεισοδίων οφείλεται στην καταγραφή ενός μαθητή σε βίντεο, την διακίνηση του αρχείου και στην καλύτερη περίπτωση, ένα φαρσοειδές αστείο, ικανό όμως να αναστατώσει ένα παιδί; Θα εξακολουθούσατε να επιμένετε στα 152 Like ή θα αρχίζατε να θέτετε περιορισμούς;
Άλλο περιστατικό. Αυτή την εποχή πολλά σχολεία πηγαίνουν τις πολυήμερες εκδρομές τους. Ακόμα και μαθητές της Α’ Λυκείου κινούνται αναπόφευκτα κάποιες ώρες χωρίς επιτήρηση. Σε τρεις διαφορετικές περιπτώσεις (διαφορετικά σχολεία), μαθητές μου αποκάλυψαν πως η επικοινωνία με τους συνοδούς εκπαιδευτικούς, αν παραστεί ανάγκη, θα γίνεται είτε μέσω των προσωπικών τηλεφώνων των εκπαιδευτικών («δύο καθηγητές έδωσαν τον αριθμό τους στα παιδιά») είτε μέσω του facebook («γίναμε φίλοι με τους καθηγητές στο facebook ώστε να μπορούμε να επικοινωνούμε μαζί τους»).
Σκέφτηκα πως το σχολείο όφειλε να διαθέτει ένα ή δύο κινητά τηλέφωνα, των οποίων ο αριθμός θα δίνεται στους μαθητές και σε καμία περίπτωση δε θα έπρεπε να υπάρχει προσωπική δυνατότητα επικοινωνίας με τους εκπαιδευτικούς. Διότι ενώ η χρήση ορίζεται ως περιστασιακή (μόνο για τη διάρκεια της εκδρομής), η δυνατότητα παραμένει εις το διηνεκές. Ανοίγουμε λοιπόν μία πόρτα θεωρώντας πως ουδείς θα ασχοληθεί μαζί της όταν την κλείσουμε πίσω μας αλλά μαντέψτε τι είναι πιθανότερο να συμβεί.
Μέσα στο πλήθος οδηγιών, συμβουλών και απαγορεύσεων, αυτό στο οποίο καταλήγει η αξιοποίηση της τεχνολογίας σε κάθε περιβάλλον είναι πως πρόκειται για κάτι τόσο προσωπικό όσο το ένα χέρι στο χερούλι μιας πόρτας. Μιας πόρτας που όταν ανοίξει, δημιουργεί αυτομάτως την ευθύνη της ανοικτής πόρτας. Κάποιος πρέπει να προνοήσει ώστε να την κλείνει την κατάλληλη στιγμή.
Βουτσκόγλου Ειρήνη
Εφημερίδα Μακεδονία 7/4/2019
