Posted on August 16, 2011

Διαδικτυακή Κόπωση. Ένα τεράστιο ζήτημα.

Στα δεκάδες newsletter που λαμβάνω καθημερινά για θέματα διαδικτύου, παρατηρώ εδώ και πολύ καιρό πως εμπεριέχεται τουλάχιστον μία ανάρτηση που αφορά social media fatigue.

Ίσως ο όρος «διαδικτυακή κόπωση» που χρησιμοποιώ δεν αντιστοιχεί στην ακριβή μετάφραση της αγγλικής φράσης αλλά θεωρώ πως μεταδίδει το μήνυμα.

Αυτό που με εντυπωσίασε στο συγκεκριμένο ζήτημα ήταν πως όσα περισσότερα post διάβαζα τόσο περισσότερα θέματα έβλεπα πως εγείρονται και προσπαθώντας να τα διαχωρίσω ώστε να γράψω αυτό το κείμενο, αναγκάστηκα πιθανότατα για πρώτη φορά να παραδεχτώ αν όχι απλά να συνειδητοποιήσω πολλά από όσα αναμασάμε καθημερινά χωρίς όμως τελικά να τα αντιμετωπίζουμε με κάποιον ευνοϊκό, για εμάς, τρόπο.

*Οι πηγές δίνονται στο τέλος της ανάρτησης

Αρνητικά Συμπτώματα

  •  Νιώθεις πως κάνεις πολλά χωρίς αντίκρισμα

[Επιλέγω να ερμηνεύσω έτσι τη φράση they’re doing all the work, but not seeing the results]

  • Συζητάς συνεχώς τα ίδια θέματα

[we’re tired of rehashing the same old things over and over again]

  • Βλέπεις ή διαμοιράζεις παντού τα ίδια link

[Telling people the same old thing on Google+ that you’d have shared on Twitter or Facebook or LinkedIn is about as boring as it sounds]

  • Διαβάζεις τα κείμενα στο διαδίκτυο «διαγώνια». Γρήγορα και πρόχειρα, δηλαδή
  •  Σου αρέσει το Google+ αλλά δε συμμετέχεις σε συζητήσεις
  • Έχεις κάνει εγγραφή στο Quora αλλά δεν είσαι ποτέ εκεί
  • Έχουν αρχίσει να σε ενοχλούν οι Ειδοποιήσεις [notifications] στα social network
  • Δεν είσαι πια ψύχραιμος στις αντιδράσεις σου
  • U worry too much about your Klout score

Θετικά Συμπτώματα

  • Απορρίπτεις πλέον τα status/tweets όπου ο χρήστης που άλλοτε σου ήταν συμπαθής, τώρα γίνεται κουραστικός επειδή μιλά συνεχώς για τον εαυτό του
  • Χρησιμοποιείς εκείνη την Ρύθμιση του twitter ώστε να μη βλέπεις τις αναδημοσιεύσεις [RT] κάποιων χρηστών
  • Κάνεις πολλά Hide στο facebook
  • Παύεις να νιώθεις ενοχές για τα unfollow που αποφασίζεις να κάνεις
  • Είσαι υπερβολικά ψύχραιμος στις επιθέσεις που δέχεσαι
  • Αποφασίζεις πως δεν είναι απαραίτητο να είσαι «εκεί» [aka το ουέμπ θα υπάρχει και χωρίς εσένα and that’s cool]
  • Δε νιώθεις δυσάρεστα όταν δεν έχεις κάτι να γράψεις
  • Τα tweet σου έχουν πολύ λιγότερους από τους 140 χαρακτήρες

Παραδοχές

  • Διάβασε τα 20 τελευταία status, tweets, posts. Τα βρίσκεις ενδιαφέροντα; Προκάλεσαν συζητήσεις που ήθελες; Είσαι περήφανος για αυτά;

[Look at your last 20 posts on any social network, and/or your blog. What are you talking about?]

  • Μήπως διασκεδάζουμε υπερβολικά μέχρι..θανάτου;

[The idea of amusing ourselves to death comes from author Neil Postman, who wrote a book by the same name in                    1985]

  • Μήπως η υπερβολική Κοινωνικοποίηση σκοτώνει τη δημιουργικότητα μας; Λιγότερος χρόνος. Λιγότερη σκέψη για δημιουργία.

[similar fears expressed recently by singer-songwriter John Mayer, who argued that young artists should stay away              from social media because it will interfere with their creativity]

  • Ο χρόνος που αναλώνουμε στο διαδίκτυο «παθητικά» δεν διαφέρει από τον παθητικό χρόνο μπροστά στην τηλεόραση ή μπροστά σε ένα παράθυρο.

[Do some people waste time on social networks? Sure they do, just like they used to waste time by watching television, or reading trashy romance novels]

  • Όλοι διαθέτουμε διαδικτυακή ματαιοδοξία αλλά αναγνωρίζουμε πότε αυτό γίνεται νοσηρό;

[And what former Googler Chris Sacca has called the “dopamine hit” of seeing your tweets retweeted or favorited —               or your photos “liked” or commented on, as blogger Dave Pell recently wrote about — makes that very difficult to                 resist]

 Infotention [από το Information =Πληροφορία και Attention=Προσοχή]

Multitasking. Έχοντας ανοιχτά δέκα tab κι ενώ βρίσκεσαι ταυτόχρονα σε χώρους όπου κοινωνικοποιείσαι, ενημερώνεσαι, δημιουργείς, πόσο οργανωμένος είσαι και πώς προστατεύεσαι από το αναμενόμενο burn out;

Η τεχνολογία που βοηθά στο φιλτράρισμα των πληροφοριών μπορεί να προστατέψει μόνο με σωστή προσωπική διαχείριση.

Απαιτείται ένας συνδυασμός διανοητικής πειθαρχίας και σωστής χρήσης τεχνικών δυνατοτήτων.

[I have been instructing my students in a combination of mental discipline and technical skills that I call “Infotention.” Assuming that one has mastered the simple technicalities of setting up an RSS dashboard with a persistent search radar and an engagement filter, the setup doesn’t magically confer information literacy. A dashboard only works if the person who is flying it begins to make conscious decisions about how to attend to the information stream when online]

 Διέξοδοι

  •  Μείνε εκτός διαδικτύου ή διαδραστικής συμμετοχής για κάποιο χρονικό διάστημα [ωρών ή ημερών]
  • Βάλε μόνος σου ένα stop στο δέκατο συνεχόμενο tweet όπου μιλάς για το ίδιο θέμα.
  •  Γίνε blogger.
  •  Προσπάθησε να σκεφτείς πριν γράψεις μία απάντηση ακόμα κι αν αυτή έρχεται αστραπιαία στο μυαλό σου.
  •  Όχι. Δεν είναι απαραίτητο να απαντήσεις σε όλους εάν νιώθεις κουρασμένος.
  •  Όχι. Δεν είναι απαραίτητο να τους ακολουθείς όλους αν σε κουράζουν, ακόμα και αν τους συμπαθείς.
  •  Δημιούργησε τα δικά σου media. Κάνε ένα βίντεο με εικόνες και podsafe μουσική ή μια εικόνα με ένα μήνυμα που σε εκφράζει. [These tools let you tell the stories you want to tell. They let you make something meaningful to you, to your business, to your pursuits. Nothing dictates how you use the tools to be your own media platform except your imagination and your ability to create. With that in mind, think up a few ways you might want to put these tools to use to tell the stories you want to tell.]

Το Τίμημα της Διαδικτυακής Κόπωσης

  •  Χάνεις σημαντικές πληροφορίες
  • Είσαι πολύ κουρασμένος για να συμμετάσχεις σε μία ενδιαφέρουσα συζήτηση που θα γεννηθεί
  • Ενώ έχεις επιχειρήματα , δεν τα εκθέτεις ποτέ
  • Συνήθως όταν κουράζεσαι, κουράζεις
  • Όπως έγραψα εχθές και στο twitter «Η Ελευθεριότητα στον λόγο είναι πολύ εύκολη και πράγματι φέρνει κοινό. Όχι όμως εκτίμηση». Η ελευθεριότητα στο λόγο [ύβρης , χυδαιότητα, προσβολή] είναι συνδυασμός κακής Παιδείας, ανώριμου διαδικτυακού χαρακτήρα αλλά και διαδικτυακής κόπωσης εφόσον συνήθως χρησιμοποιείται ως μέσον απόσπασης προσοχής.
  • Οι εξελίξεις στο διαδίκτυο , την τεχνολογία άρα και στην καθημερινότητα σου , σε ξεπερνούν. Φτάνεις στο σημείο να είσαι σχεδόν όλη μέρα στο web και τελικά να μαθαίνεις τα νέα από την τηλεόραση.
  • Αναμεταδίδεις λάθος πληροφορίες εφόσον είσαι πολύ κουρασμένος να τις διασταυρώσεις.

Το Κέρδος της Διαδικτυακής Κόπωσης

  • Μαθαίνεις να απορρίπτεις
  • Μαθαίνεις να εκτιμάς
  • Δοκιμάζεις να δημιουργήσεις ή να αποκτήσεις γνώση κι όχι απλά να συζητάς ή να αναμεταδίδεις
  • Τιμάς με την προσοχή σου. Δεν την σπαταλάς.

*Πηγές

Social Media Fatigue

– Maybe a little social-media fatigue isn’t such a bad idea

– Is Multitasking Evil? Or Are Most of Us Illiterate?

11 Responses to “Διαδικτυακή Κόπωση. Ένα τεράστιο ζήτημα.”

  1. Rodia says:

    γιατι στα κοινωνικα δικτυα διαμαρτυρονται για κοπωση οι πιο φρεσκοι χρηστες; [το ειχα παθει και’γω στο α’ τετραμηνο περιπου, πριν 11 χρονια]

    • eirini says:

      Πράγματι συμβαίνει αυτό αλλά κι εγώ αλλιώς λειτουργούσα πριν 8 χρόνια που ήμουν μόνο στο MySpace, αλλιώς πριν 6 χρόνια όταν είχα μόνο το blog κι αλλιώς τώρα που έχω blog, site, twitter, facebook profile, facebook pages, linkedin group, google+, buzz, quora etc etc..

  2. koulpa says:

    χαχαχα προσπαθώ να μην κουράζομαι.. για να μην κουράζω.. δε ξέρω με τι ποσοστά επιτυχίας.. ας αρκεστώ στην προσπάθεια.. μην κουραστώ κι από την ξεκούραση.. 🙂 🙂
    την καλημέρα μου 🙂 🙂

  3. Αν και η Ειρήνη είναι πολύ πιο ειδική στο κομμάτι αυτό, όπως λέει ο “φίλος μου ο Σωτήρης”, όταν δεν έχεις κάτι να πεις, καλύτερα <strong.βούλωσε το. Ισχύει και στο twitter! Λατρεύω τους 140 χαρακτήρες, εμποδίζουν την αερολογία (δική μου και του timeline μου) σε τεράστιο βαθμό!

    Ωραία post 🙂

    • eirini says:

      Παναγιώτη καταρχήν δέξου έστω και καθυστερημένα τις ευχές μου για την ονομαστική σου γιορτή 🙂
      Κατά δεύτερον ευχαριστώ για την ψήφο εμπιστοσύνης
      και εν συνεχεία η απάντηση στο δια ταύτα.
      Το social media fatigue ελάχιστα μάλλον έχει να κάνει με το τι έχει κανείς να πει. Περισσότερο μάλλον έχει να κάνει με τι λαμβάνει , τι αποδέχεται να προσέξει, τι διαμοιράζει και πώς συμμετέχει διαδραστικά.
      Μου άφησες και στο google+ ένα σχόλιο αν δεν κάνω λάθος. Πρόσεξε κάτι σημαντικό τώρα. Άλλο σχόλιο άφησες εκεί. Μία επιπλέον παρατήρηση – πολύ σημαντική κατά τη γνώμη μου.
      Τα διαφορετικά περιβάλλοντα μας κάνουν να σκεφτόμαστε καμιά φορά διαφορετικά.. να σχολιάζουμε ..ποικιλόμορφα.
      Αυτό όμως θέλει χρόνο. Και απαιτεί προσοχή.
      [Κι εγώ λατρεύω τος 140 χαρακτήρες κι αν και πολλοί υποστηρίζουν πως το twitter πρέπει να ακολουθήσει το 160 char πρότυπο του sms, εγώ θα έλεγα να το μειώσει στους 100! Θα γλιτώσουμε από πολλά 🙂 από κάθε πλευρά:-]
      Ευχαριστώ πολύ και πάλι!

  4. Διάβασα τα συμπτώματα και νομίζω οτι βρισκομαι σε αυτό το στάδιο. Απο τότε που έκανα το λάθος να σταματήσω να γράφω στο blog μου παρατηρώ οτι πολλές φορές με κουράζουν λίγο τα twitter, facebook κλπ. Η κόπωση απο μόνη της περνά και ξανάρχεται αλλά ο ενθουσιασμός που είχα πριν 2-3 χρόνια σίγουρα έχει χαθεί

    • eirini says:

      Είναι εύκολο να πιάσεις κουβέντα στα social network ή έστω να αφεθείς να χαζεύεις..και το blogging θέλει χρόνο και συγκέντρωση ..

  5. Ifigenia says:

    Ωραίο άρθρο. Η παρακολούθηση πολλών διαδικτυακών κοινοτήτων απαιτεί πολύ χρόνο. Προσωπικά δεν τον έχω. Παρακολουθώ 2-3 τομείς οι οποίοι μ ενδιαφέρουν μαζί με την δουλειά μου, αλλά δεν έχω χρόνο να διαβάζω και να συμμετέχω καθημερινά σε συζητήσεις που να τους αφορούν όλους. Εχω μόνο ένα σάιτ, facebook & Linkedin. Στο FB περισσότερο χαζεύω.

    • eirini says:

      Είναι αδύνατον να συμμετέχεις ισοδύναμα οπουδήποτε. Έχεις απόλυτο δίκιο. Εδώ και μισή ώρα ας πούμε, έχω ανοίξει μία πολύ ωραία κουβέντα στο fb μου. 75 σχόλια. κεφάλι καζάνι. καταλαβαίνεις. Σκεφτόμουν τι θα γινόταν αν έθετα το ίδιο θέμα και στο Google+..
      Ε, δεν έχω το κουράγιο..κι αν σχολίαζαν οι άλλοι χωρίς να συμμετέχω κι εγώ που άρχισα το θέμα, ε, δε θα ήταν κι ό,τι πιο decent..
      Επιλέγουμε λοιπόν πού δίνουμε την προσοχή μας.. δε γίνεται να είμαστε τόσο multitasking..