Posted on February 15, 2012

Γονείς στο διαδίκτυο:a Case Study

Το βίντεο του πατέρα που πυροβολεί τελικά το laptop της κόρης του, αφού πρώτα της έχει εξηγήσει σε βίντεο τα λάθη στη συμπεριφορά της όχι μόνο μέσα στο διαδίκτυο αλλά και στη συμβατική της ζωή έχει γίνει viral.

Το έδωσα σαν σύνδεσμο ανάρτησης στο twitter μου και δημοσίευσα το βίντεο στο facebook.

Οι σχολιασμοί δεν με ικανοποίησαν παρά σε ένα πολύ μικρό ποσοστό τους.

Τα περισσότερα σχόλια δεν είχαν επιχείρημα παρά μόνο κρίση και ομολογώ πως με τρόμαξε όχι μόνο το γεγονός πως αρκετοί θα επέλεγαν να χαστουκίσουν το παιδί θεωρώντας αυτή τη λύση πιο “σωστή” αλλά και το γεγονός πως μάλλον το θέμα αντιμετωπίστηκε ελαφρά.

Οι λόγοι που δύο μέρες μετά αποφασίζω να επαναφέρω το θέμα είναι οι εξής:

1. Πιστεύω ακράδαντα ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος στο διαδίκτυο είναι πως κακές συμπεριφορές που εδώ χειροκροτούνται, συντηρούνται, εύκολα καλλιεργούνται και ακολούθως μεταφέρονται και στη συμβατική ζωή, άρα απαιτείται μία στρατηγική/πολιτική αναχαίτισης της λάθος συμπεριφοράς και αυτό είναι ένα θέμα που προφανώς καλό είναι να απασχολήσει πριν μας συμβεί προσωπικά.

2. Υποθέτω χωρίς να είμαι βέβαιη πως ο πατέρας του βίντεο μάλλον είχε ιστορικό κακής συμπεριφοράς από την κόρη του και το κείμενο που εκείνη δημοσίευσε στο facebook κάνοντας την επανάσταση της με ασέβεια στους γονείς της και όχι μόνο , ήταν απλά η θρυαλλίδα που οδήγησε στην έκρηξη.

3. Όπως σχολίασα στην αντίστοιχη δημοσίευση στο facebook profile μου, βρίσκω τον άνθρωπο απολύτως αξιοπρεπή και ιδιαίτερα “σωστό” στον τρόπο με τον οποίο όχι μόνο απαντά στο κείμενο της κόρης του αλλά και στον τρόπο με τον οποίο επιχειρηματολογεί δίνοντας της μηνύματα ζωής [π.χ. της κάνει παρατήρηση στο πώς αποκαλεί την κυρία που καθαρίζει το σπίτι τους]

4. Επίσης βρήκα όχι απλά έξυπνο αλλά και σύγχρονο τον τρόπο με τον οποίο επέλεξε να της απαντήσει, με δεδομένο πως όπως εκείνη χρησιμοποίησε τα Νέα Μέσα για την άποψη της, το ίδιο ακριβώς έκανε και αυτός.

5. Λαμβάνω υπόψη μου ακόμα το γεγονός πως πρόκειται για μία έφηβη και άρα καραδοκεί ο μεγάλος κίνδυνος που ανέφερα στην παράγραφο 1.

6. Ζητήματα τέτοιας μορφής έχουν αρχίσει να ανακύπτουν εδώ και καιρό. Έχουμε ήδη συναντήσει περιπτώσεις [και εντός Ελλάδας] με μαθητές φερ’ειπείν που χρησιμοποιούν το facebook για να χλευάσουν καθηγητές ή και συμμαθητές τους. [Μπορείτε να δείτε το divcast: Social Media και Παιδιά]

7. Ξαναβλέποντας το βίντεο του Tommy Jordan, το μόνο που μπορώ να αποδοκιμάσω είναι ότι φαίνεται το όπλο πριν πυροβολήσει το laptop [της εξηγεί στο τέλος: laptop θα έχεις όταν θα μπορείς να το αγοράσεις] κι αυτό όχι μόνο επειδή δημιουργούνται εικόνες επικίνδυνες σε μικρούς και μεγάλους αλλά επειδή έρχεται σε αντίφαση με όσα αναφέρει στο info του βίντεο στο YouTube : Since this video seems to have gone crazy, I figure I’ll post this notice. I’m going to read a letter my 15 year old daughter wrote. There ARE some curse words in it. None of them are incredibly bad, but they are definitely things a little kid shouldn’t hear… not to mention things MY KID shouldn’t say!

Well, Mr. Jordan, your kid [and any kid] shouldn’t have also seen the gun.. [see how fragile iz the balance on new media issues?]

8. Επίσης ξαναβλέποντας το βίντεο στο YouTube παρατήρησα πως υπάρχουν Replies [απαντήσεις] με άλλα βίντεο. Διότι ενώ εν Ελλάδι όταν κάποιος φερ’ειπείν διαφωνεί μαζί μου με ρωτά “δεν καταλαβαίνω γιατί κάνεις αυτά τα divcast;” [αχμ. επειδή μπορώ;], έξω “οι βάρβαροι” χρησιμοποιούν το βίντεο δείχνοντας το πρόσωπο τους για να δηλώσουν τη συμφωνία ή διαφωνία τους.

9. Όπως ήδη έχω αναφέρει , τέτοιου είδους ζητήματα συμπεριφορών θα ανακύπτουν όλο και πιο συχνά εξαιτίας της νέας πραγματικότητας του social web και κάθε επεισόδιο θα έχει τα δικά του στοιχεία αλλά και τα δικά του δεδικασμένα. Για εμένα το θέμα είναι αν θέλουμε να είμαστε προετοιμασμένοι, όχι απλά βάζοντας τον εαυτό μας στη θέση του ενός ή του άλλου κι όχι απλά δηλώνοντας αν συμφωνούμε ή αν διαφωνούμε αλλά προσδιορίζοντας *ακριβώς* τον τρόπο με τον οποίο θα αντιδρούσαμε σε μία αντίστοιχη περίπτωση.

10. Τι παραδείγματα δίνουν στα παιδιά τους οι ίδιοι οι γονείς που βρίσκονται στο διαδίκτυο;

11. Πόσοι γονείς άραγε από αυτούς που θα διαβάσουν αυτή την ανάρτηση μου ή έτυχε να δουν το βίντεο, συζήτησαν εκτενώς και όχι ελαφρά ή “στην πλάκα” το θέμα με τα παιδιά τους; Όλο το θέμα. Από την αρχή ως το τέλος..

Ακολουθεί το βίντεο του πατέρα και ύστερα ένα response video που δημοσίευσε ένα νεαρό κορίτσι.

2 Responses to “Γονείς στο διαδίκτυο:a Case Study”

  1. Katerina says:

    Τα συναισθηματα που μου προκαλει αυτο το video (ειδα μονο του πατερα)ειναι αναμικτα. Απο την μια ενα παιδι κάνει ένα απλο ίσως ξέσπασμα στο ιντερνετ. Πολλές φορες λέμε ή κανουμε πράγματα πανω στον θυμό μου που δεν σημαινουν κατι. Ξεσπαμε απλα .. ξεφορτωνουμε εκεινη την στιγμη.

    Παλιοτερα τα παιδια ήταν παιδιά .. ειχαν χρονο να ειναι παιδια. Δημιουργουμε μια κοινωνια που τα παιδια τρεχουν, τρεχουν και δεν προλαβαινουν. Ενα Σαββατοκυριακο που το ειχαμε εμεις ελευθερο αυτα φορτωνονται τοση σχολικη δουλεια που ισως μερικες φορες θα πρεπει να επιλεξουν.

    Εκει ερχεται το ιντερνετ… Εχουν τον κολλητο ή την κολλητη τους ανα πασα στιγμη διπλα τους και λενε αυτο που εμεις στην ηληκια τους ειχαμε τον χρονο να κανουμε απο κοντα.

    Ο πατερας επραξε σωστα, αιτιολογησε αλλα με το να πυροβολησει το laptop της (πραγμα που δεν εγκρινω) εδειξε ξεκαθαρα στο παιδι του οτι θεωρειτε ο “αρχηγος” – αποφασισε κ εληξε. Δεν θεωρω οτι ηταν αυτο που χρειαζοταν αυτο το παιδι ή καθε παιδι. Το μηνυμα θα ηταν αρκετο (αν και το να διαβαζεις το facebook του ειναι καπως σαν να διαβαζε η μαμα μας το ημερολογιο μας ).

    Το πιθανοτερο θα ηταν να μην πω οτι το διαβασα και ισως να προσπαθησω να επαναφερω τις ισορροπιες ενω παραλληλα θα κοιτουσα να δω αν εχουν αποτελεσμα τα οσα κανω ως γονιος .

    Ειλικρινα δεν ξερω πως θα επραττα. Σιγουρα ομως με τρομαζει αυτο που μας ξημερωνει..

    • eirini says:

      Κατερίνα να σε ευχαριστήσω και από εδώ για τον χρόνο που [μου] αφιέρωσες και για το σχόλιο.
      Ξέρεις..πολύ συχνά αναφέρω αυτή την ιστορία σε φίλους και γνωστούς θέλοντας να τους “αναγκάσω” σε σκέψεις ή και συζητήσεις με τα παιδιά τους.
      Προσωπικά το μόνο που με ενόχλησε στο βίντεο είναι που φαίνεται το όπλο.
      Το θέμα είναι πως όλοι μας κουβαλάμε στο διαδίκτυο τον χαρακτήρα μας. Και τα παιδιά κουβαλούν τη διαπαιδαγώγηση που έλαβαν από τους γονείς.
      Ο πατέρας του βίντεο είναι ένας βαθύτατα απογοητευμένος γονιός και όχι απλά θυμωμένος. Κι είμαι σίγουρη πως έχει ήδη αναλογιστεί το μερίδιο ευθύνης του για την συμπεριφορά της κόρης του η οποία οποιαδήποτε άλλη στιγμή και σε άλλο ή το ίδιο περιβάλλον θα μπορούσε να λειτουργήσει αυτοκαταστροφικά…