Το περιστατικό Κασιδιάρη, ο φοιτητής που σκότωσε τον επίδοξο ληστή, λίγες μόλις ημέρες πριν οι αντιδράσεις στην ευήθεια της Λαγκάρντ, μαζί με όλα τα πολιτικά τεκταινόμενα των ημερών στη χώρα μας, έχουν πυροδοτήσει σωρεία δράσεων/αντιδράσεων στο διαδίκτυο.

Παρατηρώντας όσα γράφονται αλλά και όσα προκαλούνται παραθέτω την εξής επισήμανση, η οποία προοριζόταν για facebook status αλλά μου προέκυψε μεγάλη…

“Εχμ, δε θέλω να σας στεναχωρήσω αλλά ξέρετε στο διαδίκτυο υποτίθεται πως όλοι μαχόμαστε υπέρ της ελευθερίας του λόγου [θυμάστε πρόσφατα που χτυπιόσασταν για τα sopa/pipa ή την acta για την οποία πιθανότατα γνωρίζατε ελάχιστα ή τίποτα;].

Λοιπόν, ελευθερία του λόγου στο διαδίκτυο θα πει πως καθένας είναι ελεύθερος να χειροκροτεί ή να αποδοκιμάζει [ει δυνατόν επιχειρηματολογώντας έστω και υποκειμενικά] εκφέροντας την άποψη του, με την διαδραστικότητα να αναλαμβάνει ως οφείλει, τον ρόλο ενός καταλυτικού φιλτραρίσματος.

Η διαδραστικότητα είναι αυτή που επιτρέπει και προάγει την κρίση της κρίσης , για αυτό το λόγο άλλωστε θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ δομικό στοιχείο του Κοινωνικού Δικτύου, αλλά ουδείς και τίποτα στο ουέμπ δεν έχει το δικαίωμα να ζητά ή να περιμένει από οποιονδήποτε να ΜΗΝ εκφέρει άποψη διότι αυτό θα τον εξοστράκιζε στις κερκίδες ενός απωθητικού και αυτοαναιρούμενου αντι-δημοκρατικού οξύμωρου.